بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
بِسۡمِ ٱللَّهِ وَ بِٱللهِ بِسۡمِ ٱللَّهِ خَیْرِ ٱلۡأَسۡمَاءِ بِسۡمِ ٱللَّهِ الَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسۡمِهِۦ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ بِسۡمِ ٱللَّهِ افْتَتَحْتُ وَ بِاللهِ خَتَمْتُ وَ بِهِۦ آمَنْتُ بِسۡمِ ٱللَّهِ أَصْبَحْتُ وَ عَلَی اللهِ تَوَکَّلْتُ بِسۡمِ ٱللَّهِ عَلَىٰ قَلْبِی وَ نَفْسِی بِسۡمِ ٱللَّهِ عَلَىٰ عَقْلِی وَ ذِهْنِی بِسۡمِ ٱللَّهِ عَلَىٰ أَهْلِی وَ مَالِی بِسۡمِ ٱللَّهِ عَلَىٰ مَا أَعْطانِی رَبِّی بِسۡمِ ٱللَّهِ الشَّافِی بِسۡمِ ٱللَّهِ الْمُعَافِی بِسۡمِ ٱللَّهِ الْوَافِی بِسۡمِ ٱللَّهِ الَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِۦ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
اَللّٰهُ اَللّٰهُ رَبِّی لَاأُشْرِکُ بِهِۦ شَیْئًا اَللّٰهُ أَکْبَرُ اَللّٰهُ أَکْبَرُ اَللهُ اَکْبَرُ وَ أَعَزُّ وَأَجَلُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُاَسْئَلُکَ اللَّهُمَّ بِخَیْرِکَ مِنْ خَیْرِکَ الَّذِی لَا یُعْطِیهِ غَیْرُکَ عَزَّ جَارُکَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَ لَااِلٰهَ غَیْرُکَ
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ سُلْطانٍ وَّمِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطانٍ مَّرِیدٍ وَّمِنْ شَرِّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَّمِنْ شَرِّ کُلِّ قَضَاءِ السُّوءِ وَمِنْ شَرِّ کُلِّ دَآبَّةٍ أَنْتَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِیَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّی عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ وَّأَنْتَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٍ حَفِیظٌ
إِنَّ وَلِیِّیَ ٱللَّهُ ٱلَّذِی نَزَّلَ ٱلۡکِتَٰبَۖ وَهُوَ یَتَوَلَّى ٱلصَّـٰلِحِینَ اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَجِیْرُ بِکَ وَ أَحْتَجِبُ بِکَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْتَهُۥ وَ أَحْتَرِسُ بِکَ مِنْهُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَیْکَ وَ أُقَدِّمُ بَیْنَ یَدَیَّ فِی یَوْمِـی هٰذَا وَ سَاعَتِی هٰذِهِۦ وَ شَهْرِی هٰذَا
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ لَمۡ یَلِدۡ وَلَمۡ یُولَدۡ وَلَمۡ یَکُن لَّهُۥ کُفُوًا أَحَدٌ
بسم الله الرحمن الرحیم
دعای افطار
«اَللّهُمَّ لَکَ صُمْتُ وَ بِکَ آمَنتُ وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ وَعَلى رِزْقِکَ اَفْطَرْتُ »؛
خدایا براى تو روزه گرفتم و به تو ایمان آوردم و بر تو توکل کردم و با روزى تو افطار کردم
و دعای بعد از افطار
سنت است هرگاه شخص روزه دار افطار نمود ذکر زیر را بخواند:
ادامه مطلب ...
این دعا در نیمه ی اول ماه مبارک رمضان و پس از نماز تراویح خوانده شده که کلمه ی مرحبا در اول آن نشان از اظهار فرح و خشنودی از فرا رسیدن ماه رمضان دارد.
اما پس از شب پانزدهم این کلمه (مرحبا) را به الوداع تبدیل میکنند.
کلمه ی الوداع بمعنی خداحافظی و بدرود گفتن است. چرا که با رسیدن به نیمه ی ماه رمضان، زمان خداحافظی با این ماه پر خیر و برکت نیز نزدیک تر می شود.
مَرْحَبَا مَرْحَبَا یَا شَهْرَ رَمَضَانَ مَرْحَبَا،
مَرْحَبَا مَرْحَبَا یَا شَهْرَ الخَیْرِ وَ البَرَکَةِ وَ الاِحْسَانِ مَرْحَبَا،
مَرْحَبَا مَرْحَبَا یَا شَهْرَ التَّرَاوِیْحِ وَ التَّسْبِیْحِ وَ التَّهْلِیْلِ وَ تِلاوَةِ القُرآنِ مَرْحَبَا،
فُتِحَتْ فِیْکَ اَبْوَابُ الجِنَانْ وَ غُلِّقَتْ
فِیْکَ اَبْوَابُ النِّیْرَانِ وَ سُلْسِلَتْ جُنُودُ الشَّیْطَانْ
اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا وَ وَالِدِیْنَا مِنْ عُتَقَاءِ شَهْرِ رَمَضَانْ وَ بِحُرْمَةِ القُرآنِ
وَ بِحُرْمَةِ مُحَمَّدِ نِ المُصْطَفَی صَلَّی اللهُ تَعَالی عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ سَیِّدِ وُلْدِ عَدْنَانَ
آمِیْن
دانلود دعای «مرحبا یا شهر رمضان» (حجم 0.5 MB )
دانلود دعای «الوداع یا شهر رمضان» (حجم 0.9 MB)
دانلود کامل مرحبا و الوداع یا شهر رمضان در 27 ماه رمضان (حجم 1.65 مگ)
اَللَّهُمَّ إِنَّکَ عَفُوٌّ کَرِیمٌ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنَّا
اَللَّهُمَّ اجْعَلْنَا وَاجْعَلْ وَالِدِیْنَا مِنْ عُتَقَاءِ شَهْرِ رَمَضَانْ
اَللَّهُمَّ تَقَبَّلْ صِیَامَنَا وَقِیَامَنَا، وَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَتَقَبَّلْ تَوبَتَنَا،
اَللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ تَقْصِیرِنَا وَأَعِنَّا عَلَى طَاعَتِکَ
اللَّهُمَّ اجْعَلْ عَمَلَنَا کُلَّهُ خَالِصَاً لِوَجْهِکَ الکَرِیمِ
وَاجْعَلْنَا مِنَ الْمَقْبُولِینَ عِنْدَکَ فِی هذَا الشَّهْرِ الْکَرِیمِ.
اما الله متعال بزرگترین پادشاهان است و با کمال خویش، نیازی به واسطه بین خود و بندگانش ندارد، بلکه بنده مستقیما دستش را به درگاهش دراز میکند و از او بدون هیچ واسطهای طلب حاجت و دعا میکند و درخواست مینماید و او را بی واسطه میپرستد. (و خدا با کمال و عظمت خود به همه چیز احاطه دارد و از نقص و بی خبری منزه است).
الله تعالی هم به اینگونه عبادت امر نموده است: ﴿وَقَالَ رَبُّکُمُ ٱدۡعُونِیٓ أَسۡتَجِبۡ لَکُمۡۚ﴾ [غافر: ۶۰]. «پروردگار شما میگوید: مرا به دعا بخوانید تا برایتان استجابت کنم» و در ادامه آیه متکبرانی را که از دعا و عبادت او رویگردانی میکنند، و بین خود و بین الله واسطه میگیرند بسختی وعده جهنم میدهد: ﴿إِنَّ ٱلَّذِینَ یَسۡتَکۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِی سَیَدۡخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ۶٠﴾ [غافر: ۶۰]. یعنی: «کسانیکه خود را بزرگتر از آن میدانند که مرا به فریاد و دعا خوانند، خوار و پست داخل دوزخ خواهند گشت».
و رسول الله صلی الله علیه و سلم نیز واسطه بین الله و بندگانش را در دعا و عبادت ملغی نموده است، و در توصیه به پسر عمویش عبدالله بن عباس رضی الله عنهما میفرماید: «هرگاه درخواستی داری، پس آن را از الله بخواه، و هرگاه کمک میجویی پس آن را از الله بجوی»[۱].
و الله تعالی با صراحت نزدیکیاش را به بندگانش هنگام دعا چنین بیان نموده است: ﴿وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌۖ أُجِیبُ دَعۡوَهَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ فَلۡیَسۡتَجِیبُواْ لِی وَلۡیُؤۡمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمۡ یَرۡشُدُونَ١٨۶﴾ [البقره: ۱۸۶]. «و هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، پس (به ایشان بیان کن که) من نزدیکم و دعای دعا کننده را هنگامی که مرا بخواند پاسخ میگویم، پس باید آنان هم دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند تا راه یابند».
لذا مقایسه آفریدگار بزرگ و پروردگار عظیم با مخلوق ضعیف و عاجز و ناتوان در بحث شفاعت، از بزرگترین توهینها و کوتاهی به مقام مالک جبار به شمار میرود؛ چون در این مقایسه خالق به مخلوق تشبیه شده است.
[۱]– این حدیث را احمد (۱/۹۲)، و ترمذی (۴/۶۶۷) روایت کردهاند و ترمذی گفته است: حدیث حسن صحیح است.